Świadczenia w związku z pracą zdalną bez PIT

Wielu pracodawców w związku z pandemią stanęło przed problemem prawidłowego rozliczania świadczeń realizowanych na rzecz pracowników w związku z wykonywaniem przez nich pracy w formie zdalnej.

Przepisy tzw. tarczy antykryzysowej wymagają bowiem, by praca zdalna była polecana wyłącznie, jeżeli pracownik ma odpowiednie możliwości techniczne i lokalowe oraz wymagają od pracodawców, by zapewniali pracownikom narzędzia i materiały. W praktyce często konieczne jest udostępnienie im konkretnych sprzętów lub środków na ich zakup (w szczególności w zakresie skompletowania prawidłowego stanowiska pracy obejmującego biurko, krzesło o odpowiednich parametrach, monitor, klawiaturę itp.). Mimo braku jednoznacznego obowiązku, pracodawcy często decydują się także na wypłatę miesięcznych ryczałtów za zwiększenie zużycia prądu i korzystania z łącza internetowego.

Powyższe świadczenia mogą być – i dotychczas w przypadku telepracy często były –  zakwalifikowane jako świadczenia ze stosunku pracy, co rodzi obowiązek odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy. Z kolei zwolnienie takiego świadczenia z opodatkowania uznawane jest za dość problematyczne w praktyce, ponieważ konieczne jest spełnienie sprecyzowanych w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT przesłanek (m.in. musi być to świadczenie możliwe do zakwalifikowania jako ekwiwalent pieniężny, jego kwota powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika realnym wydatkom, składniki muszą stanowić własność pracownika itd.).

W przypadku jednak pracy zdalnej poleconej w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, organy podatkowe przyjmują liberalne interpretacje, korzystne dla pracowników i pracodawców. Według ostatnich interpretacji, weryfikacja tego, czy świadczenie realizowane w celu zapewnienia odpowiednich warunków pracy zdalnej spełnia warunki zwolnienia z opodatkowania jest zbędne, z uwagi na to, że po stronie pracownika w ogóle nie powstaje przychód ze stosunku pracy.

Przykładowo, w interpretacji podatkowej z dnia 15 grudnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wypłacanie przez pracodawców ekwiwalentów za zużycie Internetu i energii elektrycznej nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego. W uzasadnieniu podkreślił, że skoro do wykonywania pracy zdalnej niezbędne jest posiadanie przez pracowników szybkiego łącza internetowego, które umożliwia efektywne wykonywanie zadań (w tym m.in. umożliwia dostęp do ogólnofirmowych zasobów znajdujących się na serwerach zewnętrznych oraz przeprowadzanie konferencji audiowizualnych), a także energia elektryczna, to w wypadku przyznania za nie ekwiwalentu pieniężnego po stronie pracownika nie powstaje przychód ze stosunku pracy.

W interpretacji podatkowej z dnia 1 lutego 2021 r.  Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyjął z kolei, że refundacja kosztów wyposażenia stanowiska pracy zdalnej pracownika również nie skutkuje koniecznością odprowadzenia zaliczek na PIT. Skoro bowiem przepisy zobowiązują pracodawcę do zapewnienia pracownikowi narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy zdalnej, to po stronie pracownika nie powstaje przychód. Organ podatkowy podkreślił, że bez znaczenia pozostaje sposób zapewnienia pracownikowi narzędzi i materiałów, tj. czy nastąpi to w formie rzeczowej czy też poprzez wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika.

Należy pamiętać przy tym, że powyższe dotyczy wyłącznie wykonywania pracy zdalnej w trybie określonym w tzw. tarczy antykryzysowej, tj. na podstawie polecenia wydanego w celu przeciwdziałania COVID-19 w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii i 3 miesięcy po ich zakończeniu.

Podstawy prawne:

art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842) – tzw. tarczy antykryzysowej

art. 12 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426)

Autor: aplikant radcowski Gabriela Sykała